Gamen en volwassenen

Als gamen geen spelletje meer is

Er worden steeds meer mensen behandeld die een gameverslaving hebben. Dat geeft al aan dat gamen niet voor iedereen een vrijblijvend spelletje is. De computerspelindustrie werkt aan games met steeds nieuwe triggers om door te spelen. Als jij daar gevoelig voor bent, dan loop je de kans dat je meer speelt dan je eigenlijk zou willen. Je virtuele wereld trekt dan steeds meer aan je. In de echte wereld krijg je het steeds moeilijker.  Iedereen heeft zijn eigen moment en eigen manier om dit gedrag bij te sturen. Hoe pak jij dit aan?

Wat zijn zorgelijke signalen

Gamen kan langzaam de controle over jouw leven overnemen. Je merkt het eerst bijna niet. Maar na verloop van tijd ben je, ook als je niet speelt, bezig met gamen. Je wordt onrustig en geïrriteerd als je niet kunt gamen. Als iemand je stoort bij het gamen, wordt je boos. Ook als je zelf besluit om te gaan gamen, lukt het je niet om eerder te stoppen.

Als je dat gedrag wat langer volhoudt, raak je vrienden kwijt. Je gaat je eenzaam voelen. Je slaapt korter en slechter. Je gaat maaltijden overslaan. Je plezier en je resultaten bij je studie of op je werk worden minder, je hebt er te weinig aandacht voor. Je gezin of relatie gaat er onder lijden. Langzaam krijg je klachten aan je rug, nek, polsen en ogen, maar je verbijt de pijn en gaat door.

Het gewone leven is niet meer zo leuk, gamen wordt zo een uitvlucht. Omdat je er middenin zit is dat voor jouzelf moeilijk te zien. Dus als anderen er iets over zeggen, wees dan een beetje nieuwsgierig. Ze hebben niet altijd gelijk, maar soms wel.